Het is tijd om nog eens bij te praten in een nieuwe ‘Life Lately’! De vorige update is al van mei geleden (oeps de tijd vliegt) dus ik neem jullie hier weer even, in totaal niet chronologische volgorde, mee vanaf juni…

• Dat we onze droomreis door de VS intussen gemaakt hebben dat konden jullie al lezen in de voorbije blogposts. Intussen liet ik een fotoalbum maken van de reis en hier ben ik echt wekenlang mee bezig geweest. We hadden met ons vier samen zo’n 3.000 foto’s genomen waarvan er uiteindelijk net geen 400 het album gehaald hebben. We hebben het boek hier al vaak bekeken en we praten nog dikwijls over Amerika. Onze oudste zoon ziet het zelfs al terug zitten om weer te vertrekken (onze portemonnee jammer genoeg nog niet)
• Over reizen gesproken: ik ben volop op zoek naar een vakantiebestemming voor de zomer van 2020. Ideeën die ik al bekeken heb zijn de volgende: een rondreis door Denemarken (en Legoland bezoeken), een rondreis door Zweden, een huisje huren in Frankrijk, een rondreis door de UK, een citytrip naar Berlijn, vakantie in Zwitersland (met Intersoc?) of toch gewoon in eigen land blijven (kamperen in de Ardennen?) …. Enfin dat we er dus nog lang niet uit zijn! Wie een goede tip heeft voor een leuke gezinsvakantie mag het hier altijd achter laten.
• In oktober waren de man en ik 10 jaar getrouwd. Om dat te vieren namen we een dagje verlof waarop we met ons 2 naar Antwerpen trokken en het boeiende Red Star Line museum + een heleboel leuke winkels bezochten. ’s Avonds gingen we nog eens uitgebreid uit eten. Een topdag!
  
• Al 10 jaar getrouwd zijn en volgende maand 35 jaar worden doet mij wel stilstaan bij mijn leeftijd. Aan de ene kant ben ik heel blij om bijna 35 te zijn. Ik vind dit een toffe periode in mijn leven. Ik voel mij nog jong. De jongens zijn niet te klein meer en ook nog niet te groot. Ons huis is eindelijk grotendeels in orde. We kunnen weer veel leuke dingen doen samen. Maar aan de andere kant zie ik ook wel dat ik echt ouder aan het worden ben en dat ik niet meer kan ontkennen dat jong zijn toch definitief achter mij ligt. Ook het besef dat de belangrijkste keuzes in mijn leven al gemaakt zijn overvalt mij soms. De basis ligt nu echt wel vast. Gek toch. De ene dag denk je nog ‘hoeveel kinderen zal ik later hebben?’ ‘Met wie zal ik trouwen?’ ‘Waar zal ik wonen?’ ‘Hoe zal mijn huis er uit zien?’. En dan ineens ploef, een vingerknip later liggen al die keuzes alweer achter je. Maar ik klaag niet hoor, ik ben dankbaar, echt, ik merk gewoon dat dit de laatste tijd iets is waar ik meer bij stilsta.
• Ik sta wel bij meer zaken stil de laatste tijd, zo twijfel ik ook over mijn ‘carrière’. Soms heb ik zin om eens iets helemaal anders te gaan doen. Meewerken aan een TV-programma, in de wereld van interieur/architectuur duiken, iets met reizen gaan doen, beter leren schrijven en daar iets mee doen, … ik ben er nog niet uit. Ik weet het gewoon nog niet wat ik wil maar het is alvast fijn om er eens over na te denken.
• Misschien kan ik iets met tuinieren gaan doen want dat doe ik ook heel graag. De afgelopen maanden was ik vaak in onze tuin te vinden. Enerzijds voor het aanleggen van de tuin, wat we al voor een deel gedaan hebben, anderzijds om onze moestuin te onderhouden. Het was een goed moestuinjaar, alles is prima gelukt (behalve de maïs). Ik heb nu ook een serre en daar ben ik superblij mee!
  
• Onze jongste zoon werd in de zomer 5 jaar. Mijn baby wordt groot. Hoewel hij mij soms enorm kan uitdagen is hij toch ook vooral heel erg lief, behulpzaam en supergrappig. Hij leert ons maar al te graag zijn ‘coole moves’ aan, kan puzzelen en lego bouwen als de beste en zit net als ik graag in de tuin.
• De oudste zoon zit intussen in het tweede leerjaar. De eerste weken ging hij totaal niet graag naar school. Hij begint te beseffen dat het vanaf nu gedaan is met elke dag spelen. En dat leren bevalt hem niet zo. Hij doet het wel goed op school maar hij vindt het zo saai. Gelukkig lijkt het intussen iets beter te gaan, deze week heb ik hem nog niet al te veel horen klagen.
• De hobby’s zijn ook weer van start gegaan. De jongste zoon ging eens voetbal proberen maar dat beviel hem (gelukkig) niet helemaal dus nu doet hij ju-jitsu samen met zijn broer. Daarnaast gaan ze ook nog naar de zwemles en de oudste zoon op zondag naar de scouts. En voor mij zijn de yogalessen weer begonnen, jeej! Lopen doe ik ook nog een klein beetje maar ik zit weer met een blessure dus voorlopig even geen loopevents meer op de agenda en gewoon rustig terug opbouwen. Ik las trouwens vandaag in de krant dat je helemaal niet ver of hard hoeft te lopen om er voordeel uit te halen voor je gezondheid. Dus ik blijf gewoon rustig verder doen!
• Bill Bryson heeft een nieuw boek uit! En ik heb het als fan van het eerste uur natuurlijk al lang uitgelezen (weer een supergoed boek uiteraard, ik gaf het vijf sterren op Goodreads). Blijkbaar was Bryson te gast op de boekenbeurs en ik heb dit compleet gemist. Hier heb ik echt zoveel spijt van. Ik heb mij meteen ingeschreven op de Bryson nieuwsbrief zodat ik nooit geen event meer mis!
• Mijn man was jarig en dat vierden we zoals elk jaar met een feestje bij ons thuis, dit keer met een kaasschotel, wijn en zelfgebakken taarten. Altijd supergezellig. Ik ken dat zelf eigenlijk niet, mijn verjaardag vieren op mijn verjaardag. Want ik ben jarig op kerstavond en dus gaan wij steeds naar een kerstfeest. Daarom geniet ik telkens extra mee op de dagen dat we hier onze drie andere jarigen vieren en dan leef ik mij helemaal uit door voor elk een apart feest te voorzien.
• Over feesten gesproken: dit schooljaar zitten we met een communicant! Daar moet ik ook nog eens over nadenken hoe we dat gaan aanpakken feestgewijs ….
• Ik ben een trui voor mijzelf aan het breien. Twee jaar (!) geleden ben ik daar mee gestart. Destijds heb ik het vrij snel opgegeven wegens al te veel fouten gemaakt. Vorig jaar ben ik dan met veel goede moed opnieuw begonnen maar toen ook redelijk snel weer gestopt wegens tijdsgebrek. Dit jaar ben ik echter vastberaden om door te zetten dus wie weet komt er binnenkort nog eens een blogpost met een (al dan niet mislukt) breiwerk van mij online !? Ik ben zelf benieuwd want ik kan dus eigenlijk helemaal niet breien, ik doe dat aan de hand van youtube filmpjes en ik versta eigenlijk de uitleg in het patroon niet eens helemaal waardoor ik soms wat moet gokken hoe ik te werk moet gaan .. Wordt vervolgd!
• We zijn onze living aan het schilderen. Elk weekend schilderen we een muur. Dat werkt goed voor ons zo op deze manier. Beter dan wachten tot we eens tijd hebben om de hele living in 1 keer te schilderen want daar zijn we al 2 jaar op aan het wachten en dat komt er dus niet van.
• Vorig weekend bezochten we de Verbeke Foundation. Dat stond al lang op mijn lijstje om eens te bezoeken en ik zag dat Maison Slash er een markt organiseerde (Mart) dus wij daar naartoe. Onze jongens vonden het heel tof, het is echt een museum dat kinderen aanspreekt. Zelf vond ik het ook aangenaam om er rond te wandelen. Een geslaagde uitstap.

Tot de volgende!

Nee hoor, ik ben niet gestopt met bloggen. Het is alleen zo dat het leven momenteel voorbij lijkt te razen aan een topsnelheid zodat er voor ik het goed en wel besefte alweer enkele maanden verstreken zijn sinds mijn vorige bericht. Hoog tijd om de draad weer op te pikken met deze ‘Life Lately’ waarin ik over alles kan vertellen wat er de afgelopen weken en maanden zoal gebeurd is:

• De oudste zoon werd 7 jaar. ZEVEN. Ik probeer het zelf ook nog een beetje te vatten hoe dit zo snel is kunnen gebeuren.
  Het werd een hele fijne verjaardag met in de namiddag een kinderfeestje en ’s avonds een feest voor de familie. En vooral met héél veel cadeautjes (allemaal Lego). Als introverte mama die wel van wat rust en orde houdt keek ik enorm op tegen het kinderfeestje (10 kinderen in huis). Ik ben dan ook na veel wikken en wegen van 1 van mijn principes afgeweken (zijnde: kinderen hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn) en heb een springkasteel gehuurd ter entertainment van de bende kinderen. De weergoden waren ons goed gezind en zo werd het alsnog voor iedereen, ook voor mij, een superfijne namiddag. Maar wel vermoeiend!
  
• We zijn onze zomerreis naar de VS aan het voorbereiden. Zo gingen we vorige week nieuwe reispassen aanvragen en ben ik ondermeer een boekje aan het maken met ons reisschema op kindermaat. Ik vertel hier later nog wel eens meer over (als ik het niet vergeet …)
• 2019 is het jaar van de tuinaanleg. We hebben sinds kort een trap aan ons terras om naar onze lager gelegen tuin te gaan. Aan deze trap waren we een jaar geleden al begonnen maar nu pas kan ik eindelijk een ‘check’ zetten bij het project ‘trap afwerken’. Yes! Het gaat dus langzaam maar zeker (en zeker langzaam) vooruit. Het volgende project is het installeren van een serre (tuinkas) in de moestuin. Dat gaan we zelf proberen te doen en hopelijk lukt ons dat ook …
• We legden intussen ook al een splinternieuwe moestuin aan en hebben nu zelfs voor het eerst een klein patattenveldje voorzien. Daarnaast zijn er zes moestuinbakken die als volgt werden gevuld:
• Ik werd tante voor het eerst in mijn leven, mijn schoonbroer werd voor het eerst papa.
• Ik deed nog eens mee aan een jogging: 7,5 km in de Plantentuin van Meise. Een hele plezante namiddag, het lopen ging goed.
• Tegenwoordig nemen de man en ik verlof op dagen dat onze jongens een pedagogische studiedag hebben. Zo’n dagen zijn namelijk perfect om eens naar een pretpark of dierentuin te gaan waar het in de vakanties of weekends meestal te druk is. Zo beleefden wij vorige week maandag een heerlijk rustig dagje in Pairi Daiza. Dat park blijft maar groter en groter worden!
• Moederdag werd gevierd, ze waren mij hier niet vergeten, ik kreeg hele mooie zelfgemaakte cadeautjes
• Onze oudste zoon ging voor het eerst op weekend met de scouts en ik was hierdoor een heel weekend niet echt op mijn gemak. Hij vond het wel superleuk en wil nu mee op kamp gaan. Ik weet alleen zelf nog niet goed of IK daar wel klaar voor ben om hem 6 dagen mee te sturen naar een kamp vol jonge gasten ergens in de provincie Luxemburg …. Vanaf welke leeftijd zouden jullie een kind mee op kamp laten gaan?
• Wat ik hier ook nog niet verteld heb is dat we in de paasvakantie een weekje naar Landal Rabbit Hill trokken. We hebben daar een geweldige week beleefd. Het weer zat mee, de jongens waren goed gezind en we hebben echt kunnen genieten van de vakantie. Het deed ongelooflijk veel deugd.
• Mijn vorig blogbericht ging over een dipje waar ik in zat. En hoewel er soms nog wat mindere dagen zijn heeft de lente er mij grotendeels weer bovenop geholpen. Langer licht, veel buiten zijn, in de tuin werken, gaan lopen … het maakt mij zoveel gelukkiger en energieker zodat ik beter met de moeilijkere momenten om kan gaan.
• Tegenwoordig kijk ik ’s avonds weer veel Netflix want er lijkt nooit iets op TV te zijn (behalve dan de Columbus). Zo ben ik nog eens naar alle afleveringen van Friends aan het kijken (blijft goed!) en ben ik ook verslaafd geworden aan ‘Big dreams small spaces’ over tuinaanleg. O en ik zag (niet op Netflix) de documentaire ‘Free Solo’ over een man die zonder enige bescherming ‘El Capitan’ beklimt. Echt duizelingwekkend en de moeite! Waar kijken jullie naar op Netflix?

Tot de volgende!

wat als je het allemaal niet meer zo goed aankan

het voortdurende geruzie tussen de kinderen
hun wilde buien
het geroep van hen en van jou
hun kledij vol modder, voor de zoveelste keer zand in huis
het dagelijkse gevecht aan tafel want ze lusten plots niets meer
de avondrituelen die vaak uit de hand dreigen te lopen door hun koppigheid en jouw vermoeidheid en gebrek aan geduld

wat als het allemaal niet meer gaat
al dat gekuis, al dat gewas, al dat gekook, al dat gewinkel
al dat verbouwen
al die klusjes
al die werkdagen met vergaderingen en veranderingen

wat als het allemaal niet meer goed lukt
om vrienden te hebben, vriendinnen
omdat vriendschap tijd en energie nodig heeft, die er blijkbaar niet is

ja wat dan eigenlijk?

ik zoek mijn heil in muziek de laatste tijd, dat helpt
ik kijk ook reikhalzend uit naar mooie, warme lentedagen

en schrijven, schrijven helpt ook.

x

Ik schrijf deze blogpost om te vertellen dat er op Sheenablogt geen reclame meer zal verschijnen. In het verleden heb ik dit een paar keer gedaan. Ik werd dan benaderd door een bedrijf, kreeg iets gratis, schreef er een review over en dat was dat. Ik voelde mij er toen eigenlijk al niet zo goed bij, plots moeten schrijven voor iemand anders op mijn eigen plekje op het internet dat was niets voor mij. Alle volgende voorstellen van bedrijven liet ik dan ook aan mij voorbijgaan.

De reden waarom ik dit bericht hier nu aan het schrijven ben is omdat ik mij de laatste tijd echt begin te ergeren aan reclame in blogposts en op Instagram.
Soms lees ik ergens een hele leuke blogpost om dan op het einde een reclamelink tegen te komen en te beseffen dat die hele blogpost eigenlijk gewoon geschreven werd in functie van de reclame. Dan voel ik mij bedrogen op een of andere manier. Ik kan het niet anders uitleggen.

Pas op, ik ben niet helemaal tegen reclame. Ik stoor mij vooral aan reclame die niet binnen de context past of waarvoor een blogpost moet worden uitgevonden.
Ik vind het bijvoorbeeld wel best OK dat iemand met een kookblog eens een review schrijft over een gekregen kookboek. Of dat iemand die veel sport eens gratis sportdrankjes mag uittesten. Of iemand met een reisblog die een vakantiehuis mag uitproberen om ons daar zijn eerlijke en oprechte mening over te vertellen. Daar heb ik het op zich niet moeilijk mee.

Wat mij wel ergert is dat bijvoorbeeld die kookblogger plots uit het niets een bericht schrijft (en dit is gewoon een fictief voorbeeld) over hoe belangrijk het is dat kinderen zich goed ontwikkelen en dat dit bijvoorbeeld prima kan met het speelgoed van merk X. Dan denk ik: ‘wat? … Is dit nu echt nodig?’
Of bloggers die in élk blogbericht reclame steken, dat gaat er dan ook weer over.

Op Instagram is het al helemaal erg aan het worden de laatste tijd. Het valt mij daar nog het meest op omdat ik veel ‘influencers’ volg en ik deze dan allemaal gelijktijdig reclame zie maken voor hetzelfde product. Zo zag ik de voorbije weken plots heel veel influencers ‘spontaan’ pannenkoeken bakken met ‘toevallig’ allemaal hetzelfde merk van bloem (en dit een week voor lichtmis …).
Of vorige week stonden al de kindjes van deze influencers ineens aan het aanrecht op een gratis gekregen trapje van een rijstmerk. Om even ‘spontaan’ en ‘gezellig’ samen rijst te koken.
Hoe onnozel is dat eigenlijk? Op TV zapt iedereen zoiets toch weg? Welke volgers zitten te wachten op dit soort berichten?

Als ze dan nog een klein merk zouden steunen, een startende zelfstandige die alle steun en reclame kan gebruiken dan zou ik het misschien nog tof vinden.
Maar het gaat tegenwoordig veel te vaak om hele grote merken die ze dan steunen met van die ‘oprechte’ en ‘spontane’ foto’s die gewoon pure reclame zijn. Het is ongeloofwaardig. Ik geloof het niet. Ik geloof niet dat ze die producten echt goed vinden.
En dat is nu net het verschil tussen een échte influencer (geloofwaardig, je wilt alle producten van de influencer kopen want je gelooft dat deze echt de moeite zijn) en een slechte influencer (je ziet van ver dat ze het gewoon voor het geld gedaan hebben en niets geven om het product zelf)….

Maar bon. Dat wil nu ook niet zeggen dat ik al die echte en slechte influencers en reclamemakende bloggers ben beginnen ontvolgen. Helemaal niet. Want het is net omdat ze zo’n mooie foto’s maken, zo goed kunnen schrijven en vooral op andere momenten ook echt oprecht kunnen zijn dat het mij net zo stoort dat ik ze in de val zie trappen van reclame. Bij iemand die ik niet graag volg zou ik gewoon ontvolgen en mij niet ergeren. Die mogen reclame maken, ik kijk er gewoon niet naar. Maar de mensen die ik volg die wil ik graag volgen. Alleen liever zonder de geforceerde berichten.

Ik hoop dus dat mijn favorieten zelf nog eens gaan nadenken over waarom ze dit doen en of dit het echt waard is. Ze krijgen dan wel geld/producten maar in ruil verliezen ze geloofwaardigheid en creëren ze ergernissen. Of nog erger: ze pushen mensen om producten te gaan kopen waar ze zelf niet eens echt achter staan. Toch iets dat ze moeten afwegen vind ik ….

Ach, het is hier nu wel een hele lange blogpost geworden maar ik besef ook wel dat er belangrijkere dingen in het leven zijn dan dit dus ik kan het allemaal wel relativeren.

Ik wil ook niemand viseren, het is meer een algemene frustratie, ik zie zoveel mensen het doen. Ik haal hier nu een paar voorbeelden aan maar ik kan er nog 50 andere geven van weer andere influencers.

Maar goed, het is hier intussen tijd voor mij om met onze jongens naar de zwemles te vertrekken dus bij deze laat ik mijn frustraties hier achter. Veel plezier ermee 😉