Hier ben ik weer 🙂 Hoog tijd om het bloggen weer op te pikken. Er zijn intussen al zoveel weken en maanden verstreken dat ik beslist heb om vandaag van start te gaan met een ‘life lately‘. Het type bericht waarin ik zowat alles wat ik wil vertellen over de afgelopen maanden kan vertellen in 1 enkele blogpost. Here we go …

• er was de onvergetelijke warme zomer van 2018. In het begin van de zomer kregen we het geniale idee om een zwembadje op te zetten met een filter erbij en zo van die dingen. Wekenlang hebben we daar geniet van gehad. De beste investering van het jaar (samen met onze nieuwe stofzuiger)!
• Onze jongens werden weer een jaartje ouder: 4 en 6 jaar zijn ze intussen. Ook de man in huis was al jarig (36) en al die jarigen werden hier natuurlijk uitgebreid gevierd met slingers, taarten, kaas & wijn, hamburgerfeestjes, familiebezoek en een hoop kinderen in huis. We hebben het gelukkig allemaal weer overleefd! Nu enkel mijn verjaardag nog ….
• Ik kreeg wat interieurinrichting kriebels. Nu de verbouwing (ongeveer… de garage is nog een bouwwerf) klaar is pasten enkele meubels niet goed meer in ons huis. Er verdwenen intussen al een buffetkast, een boekenkast en een kleerkast en er kwamen al een paar nieuwe (Ikea) meubels in de plaats. Het voelt al wat beter aan nu maar we zijn er nog lang niet. We hebben hier nog een hoop meubels staan die we kochten toen we net gingen samenwonen (in 2007) en op termijn gaan deze allemaal nog vervangen moeten worden want ze hebben intussen hun beste tijd wel gehad. We weten weer waarvoor we kunnen sparen!
• Over sparen gesproken: ik heb Kelly haar YNAB cursus gevolgd en vul sinds augustus onze YNAB zorgvuldig in. We hadden het programma al eerder maar toen werd het door mijn man beheerd en nu wou ik er toch ook graag eens zelf induiken. Die YNAB is zo’n handige tool om de financiën mee in de gaten te houden, ik zou niet meer zonder kunnen.
• YNAB liet mij trouwens inzien dat er nog wel een budgetje over was om iets te kopen waar we al lang over aan het twijfelen waren, namelijk een loopband voor in huis. De loopband staat er intussen (naast onze wasmachine in het waskot) en werd al veel gebruikt. Superhandig dat ik nu kan lopen wanneer ik wil, ook wanneer ik geen babysit heb voor de jongens bijvoorbeeld.
• de jongste zoon leerde fietsen op twee wielen en de oudste durfde eindelijk op zijn grote fiets fietsen. Ook ik fietste weer meer dan ooit!
• ook de jongens hun zwemlessen gaan steeds beter. De oudste zoon was altijd heel angstig in het zwembad maar daar begint nu echt verandering in te komen. Ze zitten intussen ook samen in hetzelfde zwemgroepje en maken mooie vorderingen
• ik zag Pearl Jam op Werchter <3
• de jongens kregen deze zomer een ‘ik wil een lego trein’ – obsessie en er werd hier wekenlang naar niets anders gekeken dan naar filmpjes op Youtube over legotreinen. We hebben hen toen gezegd dat ze zo’n trein maar aan de Sint moeten vragen. Benieuwd of er dus binnen een week of twee zo’n trein in hun schoentje zal zitten … spannend!!! Ik ben wel al enorm trots dat ze zo flink hebben kunnen wachten tot de Sint want ze zijn nog altijd even zot van die trein en kunnen er maar niet over zwijgen 🙂
• De jongens gingen in de zomer een week op sportkamp (dagkamp) en ze vonden het leuk maar ze willen het niet nog eens doen. We zullen dus iets anders moeten zoeken voor de volgende zomer …
• Al moeten we voor de oudste zoon nu ook weer niet zo lang zoeken want die gaat sinds enkele weken naar de scouts en hij zou dus eventueel op scoutskamp kunnen gaan. Tot nu toe lijkt hij de scouts wel leuk te vinden en wij vinden zo’n rustigere zondagnamiddag ook heel leuk dus: win-win!
• ik heb dit jaar echt weer zoveel plezier in het lezen van boeken, ik zal op het einde van het jaar eens een overzicht maken van de boeken die ik dit jaar gelezen heb en of ik ze zou aanraden of niet
• ik sloot Kiwi Fabrics definitief, maar daar vertelde ik in de vorige post al over. Ik heb er geen spijt van, het bleek dus de juiste beslissing, oef 🙂
• Ik liep de Night run in Brussel (8km) en binnen een week of drie staat de Urban Trail van Mechelen weer op de planning (10 km). Ik begin ook te twijfelen of ik in 2019 misschien eens een langere afstand zou gaan lopen, de 10 miles of zo maar ik weet het nog niet zeker, we zien wel ..
• De man en ik hadden een heerlijk weekend in Dordrecht en Villa Augustus met ons tweetjes. Ik schreef er een blogpost over die al voor 80% klaar staat maar die ik dan toch niet verder kreeg afgewerkt blijkbaar. Deze komt er misschien binnenkort nog aan! Of niet, ik beloof niks.
• De oudste zoon doet nu ook aan ju-jitsu, twee keer in de week. Ik twijfelde of het wel iets voor hem zou zijn maar hij gaat echt graag en ook daar zie ik hem week na week vorderingen maken.
• Op het werk kwam ik terecht in alweer een nieuwe reorganisatie maar intussen doe ik gewoon van ‘go with the flow’ enal. Ik probeer er niet meer wakker van te liggen …
• Ik nam eens een namiddag de tijd om al mijn foto albums van vroeger door te bladeren en de beste foto’s in te scannen op mijn gsm (met de app Fotoscan). Nu heb ik dus een bundel jeugdfoto’s op mijn GSM staan en daar blader ik graag eens door. De foto albums zelf kunnen nu definitief naar de zolder verhuizen.
• We blijven hier op een rustig tempo verder werken aan ons huis en in de tuin. Zo plante ik laatst nog 40 grassen en een honderdtal bloembollen in een nieuwe border. We doen alles zelf behalve het terras dat we zonet hebben laten aanleggen. Wat is het zalig om nu een écht terras te hebben voor het eerst in meer dan 10 jaar. Ik kan al niet wachten tot de lente!
• Binnen een week of twee hebben we een afspraak bij een reisbureau. We willen weer eens een stukje van de wereld gaan verkennen. West-Amerika staat bij mij al lang op het verlanglijstje dus we gaan eens kijken wat er mogelijk is (met de kinderen en qua budget …). Dan hebben we weer iets om naar uit te kijken.

Ik kan hier zo blijven vertellen maar ik moet ergens stoppen om het leesbaar te houden. Zodus:

Tot de volgende!

PS: ik heb hier even geen extra foto’s toegevoegd want ik weet dat ik dan waarschijnlijk dit bericht ook weer niet gepubliceerd ga krijgen wegens teveel gedoe met foto’s … maar wie foto’s wil zien die bij de bovenstaande berichten horen mag mij altijd toevoegen op Instagram (@sheenablogt)!

Vorige week vrijdag heb ik na maanden getwijfel mijn grote nieuws dan toch eindelijk de wijde wereld in gestuurd: ik stop met mijn bijberoep, ik stop met mijn online stoffenwinkel Kiwi Fabrics.
De eerste vraag die iedereen dan stelt is: ‘waarom stop je?’
Awel ik zal het eens vertellen …

Er is eigenlijk niet echt één grote reden die de doorslag heeft gegeven om te stoppen. Het zijn eerder een hoop kleine redenen bij elkaar die mij al maanden deden twijfelen om er nog mee verder te gaan.

Ik vertelde jullie hier al eens welke taken er allemaal komen kijken bij het runnen van een eigen stoffenwebshop. Het zijn er heel wat, heel wat taken die ik deed na mijn gewone werkuren en in de weekends. Omdat mijn liefde voor stoffen zo groot is deed ik dat allemaal graag, het heeft voor mij nooit als ‘werken’ aangevoeld maar het legde toch ergens een constante druk op mijn schouders. Altijd kijken of er nog bestellingen zijn, updates uitvoeren op de webshop, nieuwe aankopen doen, facturen betalen, mails beantwoorden, promoties bedenken… het stopt eigenlijk nooit. En daar wil ik nu weer even van af, ik heb nood aan zorgeloze vrije tijd, het is goed geweest zo na vier jaar Kiwi Fabrics. Hoe fantastisch het ook was en hoe trots ik ook ben op mijn shop het is tijd om te stoppen.
Ik voel nu al dat er effectief een last van mijn schouders begint te vallen sinds de aankondiging van mijn nieuws dus ik weet dat het de juiste keuze was.

Ik zeg nu wel ‘nood aan zorgeloze vrije tijd’ maar denk nu niet dat dat gelijk staat aan alleen maar wat luieren want dat kan ik niet zo goed. Ik heb graag iets te doen en ik ga sowieso dat gat dat de webshop zal achterlaten opvullen met andere zaken, met hobby’s en interesses die de laatste vier jaar werden verwaarloosd of waarvoor ik geen tijd had om er mee te starten.
Zo wil ik in de eerste plaats weer meer gaan naaien en breien. De webshop heeft een beetje mijn vreugde om zelf nog kledij te maken weggenomen, ik kan niet goed uitleggen waarom maar ik had dan het gevoel dat ik in functie van de shop iets moest maken en niet zozeer voor mijzelf.
Net voor de uitverkoop knipte ik van al mijn favoriete rollen stof nog wat stukken voor mijzelf en plots voelde ik het weer, de échte goesting om aan de slag te gaan met die stoffen, stoffen die ik nu wel puur voor mijzelf heb gekozen. Dat gaf mij alweer de bevestiging dat ik de juiste keuze had gemaakt.

Zelf kledij maken is lang niet het enige dat ik nog wil gaan doen. Eén van mijn eerstkomende projecten na de uitverkoop zal het herinrichten van de stoffenkamer hier thuis zijn. We gaan er een logeerkamer/bureau van maken en ik kijk er echt al naar uit om het hier weer eens helemaal anders te gaan inrichten. Ook dit was dus eigenlijk een reden om te stoppen. In het algemeen wil ik mij ook graag meer gaan verdiepen in interieur inrichting, misschien kan ik zelf eens ergens een cursus of workshop gaan volgen.

Verder zijn er natuurlijk nog mijn gezin, onze twee jongens die vaak moesten horen dat ‘mama nog eerst even wat stof moest gaan knippen’ of die mij in het weekend niet mochten storen omdat ik met de boekhouding bezig was. Ook voor hen zal het fijn zijn om weer wat meer mama tijd te krijgen. Met hen wil ik wél graag tijd maken om gewoon eens samen niets te doen. Te luieren, te knuffelen, gewoon gezellig samen zijn.

En dan is er nog het bloggen. Mijn blogje waarop dit jaar nog niet echt veel verscheen op het 40 dagen bloggen project na omdat ik er geen energie voor kon vinden. Ik wil hier nog zoveel herinneringen neerpennen voor later. Over onze fantastische zomer bijvoorbeeld maar ook over de verbouwingen en ons tuinproject waar we mee bezig zijn. Van zodra de uitverkoop achter de rug is kom ik hier weer schrijven.

Veel (te veel) plannen dus maar eerst moet ik mijn Kiwi Fabrics verhaal nog zo goed mogelijk afronden. Ik hoop heel hard dat ik nog van al mijn voorraad ga af geraken. Er is al veel weg dankzij de allerbeste klanten van de hele wereld maar er is toch ook nog best veel over … dus ga zeker eens een kijkje nemen op https://www.kiwifabrics.be/shop want wie weet zit er nog iets tussen voor jou of iemand die je kent, vertel het zeker verder! Het zijn fantastisch goede stoffen aan grote kortingen dus niet twijfelen 🙂

April 2018 was de maand waarin de man en ik samen een maand ouderschapsverlof namen. Het bleek één van de beste beslissingen van de afgelopen jaren te zijn geweest!
Het was zo heerlijk. Even een maand ontsnappen aan de werkstress en de focus eens volledig op ons gezin leggen, dat was exact wat we nodig hadden.
Het was puur genieten en ook nog wel een beetje (veel) werken maar dan in eigen huis & tuin.
Dit is wat we de afgelopen maand allemaal deden:

• Ouderschapsverlof is er natuurlijk in de eerste plaats voor de kinderen dus we deden heel wat leuke dingen met hen. We zijn gaan zwemmen, gingen met hen naar de cinema (Pieter Konijn), wandelden rond in Planckendael, trokken op een regendag naar de binnenspeeltuin (al vond ik dat kei hard afzien voor mijzelf want mannekes zoveel lawaai), bezochten een kasteel (van Gaasbeek, de moeite!), we vierden Pasen (met drie keer paaseitjes rapen), deden uitgebreid mee aan de buitenspeeldag en speelden héél veel samen.
• We namen ook eens de tijd om de oudste zoon beter te leren fietsen en deden al enkele pogingen om onze jongste zoon op twee wielen te leren rijden.
• We hadden énorm veel geluk met het weer en kregen een week zomerse temperaturen zodat we zelfs het opblaasbaar zwembadje al konden buiten zetten waarin de kinderen zich hebben uitgeleefd
• Hét hoogtepunt van onze vakantie was onze midweek op Texel. Ik geniet nog steeds na, zo heerlijk vond ik het daar. Het was een plaats waar alle stress pas echt van mijn schouders is gevallen. De week daarvoor droomde ik nog zowat elke nacht over het werk (!). Na Texel niet meer 🙂
• In de tweede helft van april gingen de kinderen overdag weer naar school. Wat was het fijn om eens elke ochtend en elke avond aan de schoolpoort te kunnen staan. Bovendien gingen we hen ook elke middag afhalen om samen te lunchen alvorens ze weer naar school te brengen. Dan vertelden ze ons zoveel meer verhalen over school dan wanneer we ze pas ’s avonds terug zien en ze gewoon te moe zijn om nog veel te vertellen.
• De man en ik deden ook wat uitstapjes onder ons, zo brachten we een (kort) bezoek aan het Hallerbos waar de boshyacinten weer in bloei stonden, gingen we samen lopen, genoten we van rustige winkelmomenten (we kochten een nieuwe tuinzetel en een parasol!) en gingen samen eens uitgebreid op restaurant.
• Verder werd er ook nog gewerkt, want er zijn helaas nog steeds veel klusjes te doen in ons huis en in de tuin en hoe sneller die achter de rug zijn hoe sneller we weer vrije weekends gaan hebben. De man en ik hebben dus ook kei hard gewerkt. Zo (her)schilderden we de volledige traphal (gelijkvloers + twee verdiepen) én schilderden (primer) en behangden we na 8 jaar eindelijk ook eens onze slaapkamer.
  Verder lieten we vorige week ook nog twee kubieke meter grond leveren op onze stoep die we dan allemaal in kruiwagens moesten scheppen om deze naar de tuin te verplaatsen waar de tuinbakken rond ons terras vorm aan het krijgen zijn. Ik maakte ook onze moestuinbakken klaar voor het nieuwe seizoen. Die bakken werden vorig jaar zo verwaarloosd dat ik er serieus mijn werk mee gehad heb.

Elke dag met ons gezin kunnen samen zijn was het allerleukste van deze maand. Ik heb er zo van genoten.
Vandaag is het helaas mijn allerlaatste vakantiedag. De man is vandaag al terug van start gegaan met zijn werk, die zit momenteel zelfs in het buitenland voor een paar dagen. Ik ga dus plots naar het andere uiterste: vanaf morgen terug werken én het huishouden even alleen draaiende houden.
Maar ik zie het wel zitten.
Bovendien komt er al snel weer een verlengd weekend aan. En nog een reis naar Frankrijk en nog een paar weken verlof in de zomer. We hebben dus niet te klagen 🙂

Een maand verlof in april… een echte aanrader en zeker voor herhaling vatbaar!

Zoals jullie waarschijnlijk al wel weten ben ik sinds 2014 de trotse eigenaar van een eigen webshop, mijn eigen online stoffenwinkeltje. Om dit te kunnen uitbaten ben ik destijds zelfstandige in bijberoep geworden, ik ben sinds 2014 officieel een eenmanszaak. En dat mag je heel letterlijk nemen. Op een paar dingetjes na doe ik alles zelf. Wat die ‘alles’ allemaal is wil ik jullie graag in deze blogpost eens vertellen:

Ik ben de webmaster
Ik moet toegeven, het is al handig geweest (zeker in de opstartfase of wanneer er weer een update moet gebeuren) dat ik getrouwd ben met een IT-er. Hij heeft mij al heel goed geholpen met deze technische kant van de job maar al bij al kan ik ook best goed mijn plan trekken met die website van mij. Producten toevoegen, leveringswijzen aanpassen, betaalopties toevoegen, foto’s opladen, nieuwsbrieven versturen, cadeaubonnen aanmaken … deze webmaster doet het allemaal zelf.

Ik ben de aankoper
Op zoek gaan naar nieuwe stoffen om te verkopen in de shop, dat is natuurlijk ook mijn taak. Nieuwe leveranciers zoeken, contact opnemen, collecties bekijken en keuzes maken dat doe ik allemaal zelf.
Er moeten trouwens niet alleen stoffen aangekocht worden maar ook verpakkingsmateriaal, promotie materiaal & bureau artikelen.

Ik ben de voorraadbeheerder
Ik hou bij welke stoffen er in & uit voorraad gaan en hou ook goed alle voorraden in de gaten zodat ik tijdig iets kan bij bestellen wanneer dit nodig is.
Ook de voorraad die online staat moet ik goed in de gaten houden en af en toe weer aanpassen naar de realiteit. Van restvoorraden maak ik coupons die dan weer online geplaatst worden om te verkopen.

Ik ben de boekhouder & financieel ‘expert’
Of toch een beetje. Ik heb een hekel aan boekhouden en daarom werk ik samen met een échte boekhouder. Toch heb ik er zelf ook elk kwartaal nog heel wat werk mee. Ik hou in een bestand alle verkopen bij en sorteer in een aparte map alle aankoopfacturen en andere onkosten die ik dat kwartaal heb moeten maken. Verder moet ik ook zelf al eens facturen aanmaken, doe ik alle betalingen en moet ik natuurlijk ook mijn financiën goed in de gaten houden en zien dat er niet meer uit gaat dan dat er in komt. De BTW moet betaald worden en de belastingen moeten correct worden ingevuld. Ik maak ook regelmatig wat berekeningen om te zien wat er allemaal mogelijk is wat betreft promoties & aankopen. Ik moet ook alle verkoopprijzen vastleggen en één keer per jaar maak ik een inventaris op.

Ik ben de marketeer & social media ‘expert’
Promotie voeren is niet mijn sterkste kant en zeker niet wat ik het liefste doe maar het hoort er (helaas) bij. Alleen door de shop onder de aandacht te brengen kunnen mensen hem leren kennen en eventueel klant worden. Ik hou een Instagram & een Facebookpagina bij. Verder verdeel ik af en toe flyers & visitekaartjes, bedenk ik promoties, doe ik mee aan de soldenperiodes en verstuur ik af en toe een nieuwsbrief.

Ik ben de inpakker
Wanneer iemand iets besteld heeft ga ik aan de slag: stoffen worden geknipt, alles wordt verpakt, verzendzegels worden afgeprint en bevestigd & ik schrijf voor iedereen een bedankbriefje.

Ik ben de postbode
Soms. Maar meestal is mijn man zo vriendelijk om alle pakketjes onderweg naar het werk eerst bij een postpunt af te zetten. Al heb ik zelf ook al vaak ons plaatselijk postkantoor aan de binnenkant gezien de afgelopen jaren.

Ik ben de klantendienst
Klanten sturen mij vragen via e-mail, Facebook of Instagram en die probeer ik steeds zo goed mogelijk te beantwoorden. Soms moet ik er zelfs al eens mijn beste Frans of Engels voor bovenhalen … 🙂 . Ook klachtenafhandeling behoort tot mijn taken: wanneer bpost bijvoorbeeld een pakketje is kwijtgespeeld dan moet ik dit verder opvolgen. Ik doe ook de retourverwerking wanneer dat eens nodig is.
Klantendienst kan ook leuk zijn: soms krijgt ik complimenten of foto’s van maaksels toegestuurd, dan mag je er zeker van zijn dat ik de rest van de dag op wolkjes loop.

Ik ben de fotograaf
Geen al te beste, maar het komt al eens voor dat ik zelf foto’s maak voor op de webshop of ter promotie van nieuwe stoffen. Ik probeer mijn plan te trekken met wat ik heb en kan.

Ik ben de data analyst
Ik hou statistieken bij: via google analytics kan ik veel te weten komen over het verkeer op de webshop. Verder hou ik ook grafieken bij van het aantal bestellingen en de omzet per maand om zo de evolutie te kunnen zien over de maanden en jaren heen. Ik doe dit voornamelijk gewoon omdat ik dat leuk vind.

Ik ben de kuisvrouw
Ik hou mijn winkeltje proper, alles heeft zijn eigen plaats en na elke geknipte & ingepakte bestelling moet alles weer opgeruimd worden. De stoffenkast wordt ook regelmatig heringedeeld om elke stof een plaats te kunnen geven.

De shop bestaat nu 3,5 jaar en al die taken hierboven zijn intussen een routine geworden. Het is héél fijn om te doen maar er kruipt best wel wat tijd in. Aan het begin van elk nieuw jaar vraag ik mij dan ook af hoe lang ik het nog ga blijven doen. Achja, zo lang het leuk blijft, doe ik maar gewoon verder 🙂