Al VIER jaar ben ik hier aan het bloggen!
Ik had destijds na mijn eerste blogbericht nooit kunnen denken dat ik vier jaar later nog steeds bezig zou zijn met mijn eigen stukje internet vol te schrijven.

Op mijn blogverjaardag zet ik altijd graag jullie, mijn lezers, in de bloemen! Sommige van jullie zijn er al bij van in het begin, sommige onder jullie zijn nieuw (hallo!) en iedereen is welkom 🙂

Aangezien mijn blogposts rond naaiprojecten op zich laten wachten (mijn machines zijn niet meer aangeraakt sinds begin januari, ik steek het op de verbouwing) hoop ik dat ik jullie alsnog kan plezieren met een naaigerelateerde give-away. Want ik weet dat velen onder jullie naai-fans zijn!
Net als vorig jaar geef ik dan ook graag een waardebon weg uit mijn webshop Kiwi Fabrics ter waarde van 25 euro om mooie stoffen mee te kopen.

Het enige wat je hoeft te doen om hierop kans te maken is hieronder een reactie plaatsen (zo zie ik ook nog eens wie er hier allemaal meeleest :-p ). Weet je niet wat te schrijven in de reactie? Laat mij dan weten hoe je Sheena Blogt hebt leren kennen of welke stof jouw favoriete stof is uit de shop en wat je ermee zou maken. Daar ben ik steeds benieuwd naar 🙂

Ik sluit de give-away af op maandag 10 april (of wanneer ik er aan denk 😉 )!

Vier jaar seg, niet te geloven 🙂

Sheena

************ DEZE GIVE-AWAY IS AFGELOPEN EN GEWONNEN DOOR WENDY, PROFICIAT! *********************

Ik vertelde het al in de vorige aflevering: vanaf nu gaan deze verbouwupdates er een beetje anders uitzien. De planningsfase van de verbouwing is voorbij. Sinds begin maart zijn we van start gegaan met het échte werk! Vanaf nu neem ik jullie elke maand mee naar onze werf. Vandaag lees je hoe het allemaal van start ging …

3 tem 12 maart: de afbraak – deel 1

Mijn vader, manlief en ikzelf namen in deze periode verlof. Dit was namelijk de week waarin niet alleen onze jongste zoon aan zijn carrière in de kleuterschool begon, het was bovenal de week van dé afbraak. De afbraak waarvan ik ooit in een ver verleden nog had gezegd dat, als ik iets zou laten doen, het zéker de afbraak was (want dat is veel te gevaarlijk). Maar kijk, daar stonden we dan in onze werktenue, klaar om puin te ruimen. Het kan al eens verkeren!

Een keuken, een waskot, een wc, een extra kot en een dubbele garage (in de lengte). Dat stond er op de afbraakplanning. Oh en ook nog een betonnen terras en een hoop betonnen platen her en der.
Maar voor de afbraakwerken van start konden gaan moesten we eerst het deel van ons huis dat zal blijven staan (en waar we in blijven wonen) omvormen tot een leefbaar huis.

Mijn vader bouwde ons een tijdelijke wand in hout, helemaal geïsoleerd, om ons huis af te sluiten van het stuk dat we zouden gaan afbreken. De wand werd proper afgewerkt langs binnen en langs buiten. We installeerden er onze oude keuken tegen zodat we nu in wat ooit onze eetkamer was een volledig uitgeruste keuken hebben staan. Super toch!
Dit alles + het leegmaken van de overige koten heeft ongeveer 4 dagen geduurd. Vanaf dag 5 ging de echte afbraak van start.

Die afbraak was zwaar. Loodzwaar. Ik mag hopen dat dit dé zwaarste week was van 2017. Het platte dak boven de af te breken gebouwen bleek uit betonnen welfsels te bestaan met daarop nog een laagje beton en daarop de roofing. Niet iets wat je zomaar in 1-2-3 afbreekt en al helemaal niet zonder gevaar. Mijn vader & manlief hebben echt alles moeten geven om het dak afgebroken te krijgen. En toen kwamen de muren, die gingen ook niet zonder slag of stoot. De vorige bewoners van dit huis hielden echt van beton.
Mijn taak bij de afbraak bestond voornamelijk uit het vullen van kruiwagens met puin en de afvoer naar de containers. Vier containers hebben we nodig gehad!

Op sommige dagen kregen we hulp van nog meer familieleden.  Al die hulp was zo ongelooflijk welkom en gaf ons weer extra moed om er in te vliegen.
Ook de zon hielp ons door de laatste zware dagen. De eerste dagen hebben we in de gietende regen afgebroken maar het weer werd steeds beter. Goed voor de moraal!
Tegen zondag 12 maart, de laatste dag van ons verlof, hadden we de tijdelijke wand geplaatst + het extra kot afgebroken + het waskot en de wc afgebroken en was de roofing van het dak van de keuken gehaald.

16, 18 & 19 maart: de afbraak – deel 2

De aannemer zou van start gaan op maandag 20 maart en wij hadden beloofd dat we tegen dan alles zouden afgebroken hebben. Aangezien we de tijd die we nodig hadden om alles af te breken toch wel enorm onderschat hadden door heel veel onvoorziene tegenvallers moesten we dus dringend een tandje bijsteken.

Mijn vader en manlief namen in de week een half dagje verlof om de welfsels van het dak van de oude keuken af te breken. In het weekend van 18 en 19 maart hebben we dan nog de muren van de oude keuken in de container kunnen smijten. Op 19 maart ’s avonds zijn mijn vader en manlief nog van start gegaan met de afbraak van de garage. Tot middernacht hebben ze nog zitten werken om toch nog zoveel mogelijk gedaan te krijgen voor de start van de aannemer de volgende dag  …. Echt ongelooflijk wat die twee allemaal gedaan hebben. Het was zo zwaar. Ik ben er er eigenlijk nog altijd niet goed van. Maar toch content dat het ons gelukt is!

20 tot 25 maart: aannemer – week 1

De aannemer is van start gegaan! Deze week stonden de grondwerken op het programma: het uitbreken van ons betonnen terras (dat was ons nét niet meer zelf gelukt), alles uitgraven, rioleringen leggen, sifonputten & infiltratieputten steken, verluchtingsgaten voor de kelder verplaatsen, alles uitzetten, …. We zijn vertrokken!

28 tot 31 maart: aannemer – week 2

Deze week werd er beton gegoten! Of toch al een stuk. Er moeten drie stukken beton worden gegoten. Eén voor de vloerplaat van de uitbouw. Daarnaast nog eentje voor de garage + doorgang naar de tuin en tot slot nog één voor het toekomstige terras. Voorlopig ligt dat van de uitbouw er al. We kunnen het ons dus al een klein beetje beginnen voorstellen hoe het allemaal zal gaan worden 🙂 .

Tot de volgende update!

Sheena

Die 2,5-jarige van ons die heeft toch wel echt PECH met zijn mama. Wat ik toch allemaal doe waar hij zich kwaad om moet maken.
Hier een greep uit de gebeurtenissen van de voorbije 24 uur waarbij ik iets deed waarvan hij vond dat hij er terecht HYSTERISCH voor mocht worden:

– ik deed als eerste de voordeur open (mocht niet, hij moet altijd de eerste zijn)
– ik gaf hem zijn tandenborstel aan (mocht niet, hij poetst ZELF zijn tanden)
– ik vroeg hem of hij wou drinken (wie vraagt nu zoiets?)
– ik wou zijn vuile broek uittrekken (een vuile broek mag aanblijven)
– ik wou hem een knuffel geven (knuffels zijn voor mietjes)
– ik stond in de gang (hij stond al in de gang)
– ik stond niet in de gang (ik moest niet zomaar weglopen nadat hij kwaad was omdat ik in de gang stond)
– ik zei hem dat hij zijn muts mocht thuislaten aangezien het mooi weer was buiten (een muts is onmisbaar, ook bij mooi weer)
– ik zat in de zetel (schandalig!)
– ik schepte eten in zijn bord (hij had nog niet gezegd of hij wel wou eten)
– ik deed de kast open (hij zal de kast wel opendoen)
– ik ging naar boven (hallo? zonder toestemming van hem?)
– ik vroeg hem (vriendelijk) of hij moest plassen (dat zijn uw zaken niet moeder!)
– ik stelde voor om samen een boekje te lezen (boekjes lezen? geen goesting! laat mij toch met rust mama!!!)
– ik zette de TV op de verkeerde post op (domme mama, alleen paw patrol mag op!)
…….en zo kan ik nog wel even door gaan.

Je ziet het, ik ben een vreselijke moeder om mee samen te leven. Dat kind van ons ziet hier enorm af. Ik begrijp hem volledig. De woede aanvallen, de huilbuien, het zichzelf op de grond smijten. Volkomen terecht! Wat een lastige ouders heeft dat kind toch.

Ondertussen lopen wij hier stilletjes verder op de tippen van onze tenen, hopend dat we hem vandaag niet weer kwaad zullen maken en halsreikend uitkijkend naar de dag waarop deze fase voorbij zal zijn 😉

Sheena

Tijd om nog eens bij te praten, tijd voor een nieuwe Life Lately!

– Er werd hier nog niet al te veel geblogd in 2017 en dit kwam ondermeer doordat januari een soldenmaand was en ik dus wat extra vrije tijd in mijn webshop moest steken. Met veel plezier dat wel, ik mocht nog eens lekker veel stof knippen 🙂

– Februari was dan weer in een vingerknip voorbij, ik begrijp nog steeds niet waar die maand naartoe is gegaan. Dat komt waarschijnlijk doordat we een paar dagen in Noorwegen hebben doorgebracht. Eens we daarvan terug waren stond maart al voor de deur.

– Maart is dan weer de maand waarin we gaan starten met onze verbouwing!! De komende week hebben we verlof om onze achterbouw af te breken. Dit weekend zijn we volop bezig met het inrichten van onze tijdelijke keuken. We zijn een wand aan het plaatsen in onze eetkamer waartegen we onze keukentoestellen gaan zetten. Zo kunnen we de komende maanden afgeschermd van de werken, met een tijdelijke keuken, achter de wand doorbrengen. Meer hierover in de volgende verbouwupdate.

– Mijn naaimachine heb ik al wekenlang niet meer aangeraakt maar nu begint het weer te kriebelen. Ik heb al eens al mijn naaiboekjes doorgenomen en aangeduid wat ik nog allemaal wil maken. Ik denk dat ik weer eerst een paar projecten ga knippen en dan een hele reeks na elkaar in elkaar zetten 🙂 Ik kijk er al naar uit! Alleen nog even tijd vinden tussen de afbraakwerken door 😉

– Vorige vrijdag was een beetje een emotionele dag. Het was de laatste dag waarop onze jongste zoon naar de onthaalmoeder ging. De onthaalmoeder waar wij zo’n 5 jaar lang dagelijks aan de deur stonden. Eerst voor de oudste, daarna voor de jongste zoon. Een fantastische vrouw die we echt gaan missen. Al houden we natuurlijk wel contact, maar toch. Het is ook wat raar om te beseffen dat ik nu echt geen baby meer in huis heb. Vanaf maandag heb ik twee schoolgaande kinderen. Ik ben benieuwd hoe hij het zal doen op school, dat is toch altijd even bang afwachten. Spannend!

– Sinds ons tripje naar Noorwegen zijn mijn reiskriebels weer helemaal losgekomen 😉 Helaas zal een extra reis er in de komende maanden door de verbouwing niet meteen inzitten maar ik droom toch al graag weg. Een zomerse rondreis in Noorwegen, Zweden of Ijsland lijkt mij wel iets. En die citytrip naar Berlijn moet er nu ook maar eens eindelijk van komen. Ik hoop dat we misschien in het najaar er toch nog eens even tussenuit gaan kunnen knijpen. Het zal sowieso op reisvlak een jaar worden van last minute beslissingen.

– de vastenmaand laat ik dit jaar zowat aan mij voorbij gaan. 40 Dagen bloggen zit er niet in, ik mag al blij zijn als ik dat aantal op een jaar haal 😉 . En ook qua eten en drinken zal ik gewoon al blij zijn als ik in mijn tijdelijke keuken IETS op tafel krijg. Vasten is voor volgend jaar! Al vind ik het zeker iets nuttig want ik ben nog altijd héééééél blij dat ik destijds 30 dagen suikervrij heb gegeten.

– Sporten (lopen) lukt mij de laatste tijd ook niet meer zo goed, ik moet het dringend terug opnemen want het zou zonde zijn om mijn conditie weer helemaal te laten verdwijnen. Wat ik wel makkelijk en met veel plezier volhoud is mijn wekelijkse yogales op zondagochtend. Daar heb ik nog steeds zoveel deugd van. Ik begin er ook beter in te worden. Ik kan nu van hoge plank naar lage plank gaan zonder mijn knieën op de grond te plaatsen (dat kon ik dus echt totaal niet in het begin) dus hoera! Soms overdrijf ik wel een beetje want laatst heb ik een week last gehad van mijn rug omdat ik een brug gemaakt had. Auw auw auw, niet meteen voor herhaling vatbaar. Maar toch fijn om wat vorderingen te maken 🙂

Tot de volgende!

Sheena