Kaastaart maken, dat stond al héél lang op mijn todo-lijstje. Kaastaart is zo wat de enige taart die ik echt superlekker vind. Maar telkens wanneer ik een recept tegenkwam om zelf eens zo’n taart te maken, bleken ofwel de ingrediënten onvindbaar in de winkel ofwel was het zo’n omslachtig recept dat ik het niet meer zag zitten om er aan te beginnen.

Tot ik deze week bij Naaistaart een recept voor kaastaart voorbij zag komen. Zij had het op haar beurt gevonden bij Curl Up.

Ik maakte de taart gisteren en vond ze overheerlijk! Zo moet een kaastaart voor mij smaken. En de bodem van speculoos maakt het helemaal af. Mmm!
Dit gaat hier nog regelmatig gemaakt worden. Het is ook echt een heel gemakkelijk recept, met eenvoudig te vinden ingrediënten. 

Zoonlief vond het ook ‘eel lekkerrrr’!

Groetjes,

Sheena

Boeken … ik lees ze zo graag! En dat weten mijn collega’s ook, ik krijg dan ook af en toe een boek van hen toegestopt dat uit hun eigen bibliotheek komt en ze echt een aanrader vinden.
Zo kreeg ik enkele dagen geleden deze exemplaren mee naar huis:

Ik heb nu al bijna één jaar deze beauty in mijn bezit:

Tijd voor een review!

Wat ik zo leuk vind aan haar:

– Ze heeft een knopje waarmee ik gemakkelijk de draad in de naald kan steken. Ik geef toe: in het begin heb ik er wat mee gesukkeld omdat ik niet meteen helemaal doorhad hoe het werkte, maar ondertussen kan ik het met mijn ogen dicht.
– Ze maakt een mooi geluid, een echt naaimachinegeluid, helemaal niet storend of lawaaierig.
– Ze is gemakkelijk te bedienen: ik moet niet in het schermpje zitten prutsen maar kan gewoon op de knopjes duwen: naald een beetje opzij zetten? Hups dan druk ik op het knopje om de naald opzij te zetten. Even overschakelen naar zigzag steek? Hups, dan druk ik toch gewoon even op het knopje met de zigzag,enzovoort. Op het schermpje toont ze mij dan nog eens wat ik geselecteerd heb en raadt ze mij ook aan welk voetje ik haar moet aandoen.
– haar voetjes zijn heel makkelijk te verwisselen
– ze doet wat van haar verwacht wordt, ze levert perfecte steken op. Ik kreeg al vaak de opmerking ‘amai, jij hebt zeker een goede machine’ wanneer ik één van mijn naaiwerkjes toonde (ze deed mij dus als beginneling al erg goed overkomen)
– ik ben tot nu toe nog niets tegengekomen dat ik wil doen maar niet kan doen met deze machine, ondanks dat zij ‘maar’ het basismodel van Bernina is
– ze windt met veel gemak een spoeltje op, ik blijf dat leuk vinden om naar te kijken
– de naald is makkelijk te verwisselen
– de bediening met de pedaal is super: doet perfect wat ik wil

Wat ik niet leuk vind aan haar:

– NIETS!

Of als ik dan écht iets moet noemen: één keer at ze mijn tricotstof op, maar na het kopen van een boventransportvoet heeft ze dat daarna nooit meer gedaan en ik heb het haar dan ook vergeven.
Af en toe weigerde ze al eens dienst, maar dat bleek steeds mijn eigen fout te zijn (draad niet goed ingeregen, spoeltje verkeerd ingestoken, …) dus dat kan ik haar niet kwalijk nemen (al heb ik op die momenten, wanneer ik gefrustreerd raakte, haar natuurlijk wel de schuld gegeven… totaal onterecht, maar ze kan daar tegen!).

Ik ben nog steeds even verliefd op haar als op de dag waarop ik haar kocht. We zijn een goed team, mijn Bernina en ik.
Ze was niet goedkoop, dat niet, maar ik ben blij dat ik vorig jaar toen ik op één naailes na nog 0.0% ervaring had met naaien er tóch voor gekozen heb om meteen een deftige machine te kopen.
Ik heb destijds getwijfeld tussen Pfaff en Bernina (de Pfaff was goedkoper én kon meer) maar de Bernina was voor mij duidelijker qua bediening en bovendien voelde de bediening met de pedaal beter aan, wat voor mij de doorslag heeft gegeven. Wat ook een rol speelde is dat er in mijn schoonfamilie een aantal mensen zijn met Bernina’s ouder dan 20 jaar die nog steeds in topconditie zijn. Dus het vertrouwen in het merk was er.
Als ik de kostprijs zou kunnen verdelen over 20 jaar dienst dan is het trouwens al een veel minder dure machine 😉

Mijn Berninaatje is een aanrader voor mensen die op zoek zijn naar een zeer degelijke basismachine die (hopelijk) vele jaren kan meegaan en die alles doet wat je verwacht van een naaimachine.

Groetjes,

Sheena
(ps: ik heb géén aandelen bij Bernina, dit is mijn eigen oprechte en totaal onafhankelijke mening)

Gisteren hebben we een laatste keer geoogst uit onze moestuin van 2013. We hadden namelijk nog drie knolselders staan die dankzij onze zachte winter de wintermaanden nog goed overleefd hebben (normaal gezien moesten we half november al oogsten, voor de vrieskou …).

Drie knolselders dus, maar wat doe je daar mee? We hadden bij mijn moeder eens een ovenschotel met knolselder gegeten die wel lekker was, dus we besloten dat het een ovenschotel moest worden. Ik noteer hieronder ons recept zodat we het zelf volgend jaar nog terugvinden wanneer we de knolselders van 2014 oogsten en weer iets zoeken om er mee klaar te maken.

Je hebt nodig: aardappelen, knolselder, melk, gehakt, ajuin, boter, vloeiende bloem, peper, zout, nootmuskaat, gemalen kaas.

Kook de aardappelen.
Maak de knolselders schoon en snij in stukken. Kook deze in melk met een beetje zout (beetje raar, maar dit kregen we als tip en dus deden we dat maar… met een lekker resultaat tot gevolg!)
Bak het gehakt in een pan met een beetje ajuin erbij.
Maak bechamelsaus met het kookvocht van de knolselder en wat extra melk indien nodig. Peper, zout en nootmuskaat toevoegen aan de saus.
Doe het gehakt, de knolselder, de aardappelen en de bechamelsaus in een ovenschotel en bedek alles met gemalen kaas.
Zet dit even onder de grill totdat je een mooie korst krijgt.
Daarna: smullen maar! Het was SUPERlekker. De beste knolselder ooit.

Tip voor onszelf voor volgende keer: de bechamelsaus mag iets minder dik.  

Groetjes,

Sheena